Coolblue: alles voor een glimlach. Heel even dan.

Tijdens de kerst van 2020 ging onze vaatwasser kapot. Natuurlijk gebeurt zoiets tijdens de kerst. Er zit in die apparaten namelijk een geheime module die ervoor zorgt dat het ding het begeeft op het meest onhandige moment. 

Maar tegenwoordig bestel je zo’n apparaat gewoon via internet. Onze keus viel op een vaatwasser van AEG, die door Coolblue snel geleverd kon worden. Heel snel zelfs: zondagavond besteld en maandagochtend konden we de opgehoopte vaat weer wegwerken. Met een glimlach, want voor minder doet Coolblue het niet.

De volgende dag kreeg ik een mailtje: of ik een review wilde schrijven over onze nieuwe vaatwasser. Als ik dat deed maakte ik kans op 100 euro. Maar ook zonder die kans had ik dat wel gedaan, zo blij was ik met onze AEG FFB53900ZW. Dus ik geef een hoop sterren voor gebruiksgemak en wasresultaat. 

Voor de geloofwaardigheid noemde ik ook een paar minpuntjes: het droogresultaat had iets beter gekund en er stond een vreemde vertaalfout in de handleiding. Maar verder waren we heel blij: een betaalbare vaatwasser van een betrouwbaar merk, supersnel bezorgd door Coolblue. 

Ik verstuurde mijn review met nog steeds die glimlach op mijn gezicht. Maar die verdween de volgende dag door een mailtje van Coolblue: mijn review zou niet op de website worden geplaatst omdat die niet voldeed aan de “richtlijnen”: Wij zien graag dat een review onderbouwd wordt met meningen en feiten, vertelt hoe en waar je het product gebruikt, begrijpelijk is geschreven met verzorgd taalgebruik, uit minimaal 20 woorden bestaat, voorzien is van plus- én minpunten.

Precies dus zoals als ik mijn review had geschreven: compleet met meningen en feiten, in begrijpelijke en verzorgde taal, inclusief een paar minpunten voor de geloofwaardigheid. Alles voor een glimlach, totdat een of ander huppelkutje (m/v) het opeens weer voor Coolblue verpest. 

Die 100 euro hoef ik trouwens ook niet meer, want dat blijkt dus een tegoedbon te zijn, te gebruiken bij Coolblue. Voorlopig maar even niet. Er zijn meer dozenschuivers.

Zes jaar met pensioen

Sinds 1 januari 2015 ben ik met pensioen, na een loopbaan van 37 jaar in de bankwereld. In 1977 begon ik als redactioneel medewerker op het hoofdkantoor van ABN Bank in Amsterdam. Ook heb ik nog een tijd gewerkt in het computercentrum in Amstelveen. In 1981 stapte ik over naar het Computercentrum Bondsspaarbanken in Woerden. Later werd dat het rekencentrum van Fortis in Nederland. De opkomst en ondergang van Fortis heb ik van dichtbij meegemaakt, mede door mijn langdurige lidmaatschap van de ondernemingsraad. Bij de fusie met ABN AMRO in 2010 keerde ik weer terug naar Amsterdam. De laatste jaren ben ik als senior redacteur werkzaam geweest in het communicatieteam van de stafafdeling TOPS, waarbij ik mij vooral bezighield met IT-gerelateerde onderwerpen. Ik kan terugkijken op een lange, afwisselende, interessante en meestal leuke periode, waarin ik met heel veel mensen heb mogen samenwerken. Ik wens iedereen het allerbeste toe, zowel zakelijk als privé.

Eind december 2014 nam ik afscheid van mijn collega's. Behoefte aan een afscheidsreceptie had ik niet, daarvoor had ik zelf te veel afscheidsrecepties meegemaakt (vaak ook als fotograaf). Bij een snelle afscheidslunch op de Zuidas bleef het. De omstandigheden leenden zich niet voor het afsteken van een speech. Mijn collega's hadden haast: die moesten kerstbomen gaan bezorgen bij bejaarden. Ik kreeg snel wat leuke cadeaus toegestopt, waaronder een cheque om te gaan logeren in een Belgisch treinrijtuig en een uitnodiging voor een rondleiding door het Rijksmuseum.

Meer teksten uit mijn werkzame leven