Na deze vergadering kreeg een gastspreker het woord: Pier Eringa, president-directeur van ProRail. Een bestuurder die weigert managertaal te spreken en die niet bang is om voor zijn opvattingen uit te komen (al keek hij wel even om zich heen of er geen twitteraars in de zaal zaten). Als er op een onbewaakte overweg een ongeluk gebeurt gaat hij er zelf naartoe en verstopt hij zich niet achter een persvoorlichter. Hij verbaast zich erover dat er bij ProRail een communicatieafdeling van 70 man zit, terwijl er maar twee of drie medewerkers zijn die iets van wissels of bovenleidingen afweten.
Hij sprak over het doorgeslagen veiligheidsdenken, waardoor als er aan een spoor wordt gewerkt, het treinverkeer op het andere spoor ook wordt stilgelegd. Hij is groot voorstander van het goederenvervoer over het spoor. In Duitsland vindt men dat heel normaal, maar in Nederland heeft men liever rijdende bommen op de autoweg. Hij vertelde over absurde afspraken over punctualiteit, waardoor ProRail boetes zou krijgen wanneer goederentreinen meer dan drie minuten vertraging hebben. Wel moeten goederentreinen zoveel mogelijk kunnen doorrijden: het optrekken van een zware trein kost 200 tot 300 euro aan elektriciteit.
In de politiek vinden op dit moment discussies plaats over de rol en positie van ProRail ten opzichte van de vervoerders. Het standpunt van Eringa is duidelijk: hij vindt de huidige situatie, met ProRail als onafhankelijke partij, het meest gewenst. Na afloop van zijn speech nodigde hij de NVBS spontaan uit om de volgende ledenvergadering in de Inktpot te organiseren.
Meer over de NVBS
Geen opmerkingen:
Een reactie posten