Van september 1982 tot eind 1989 woonden wij in een klein huisje in de wijk Oudwijk in Utrecht. Daar zijn onze drie kinderen geboren. Dat werd een beetje krap, vandaar dat we toen zijn verhuisd naar een grotere woning in Bilthoven.
Eikstraat 19 in Utrecht, omstreeks 1988 geschilderd
door mijn schoonvader Co Helmus.
Ik ben een treinenliefhebber, dus ik vond het wel leuk om vanuit Eikstraat 19 uitzicht te hebben op het Spoorwegmuseum. Tot 1989 was het daar erg rustig. Het terrein waar nu publiek rondloopt en treintjes rondrijden stond vol met loodsen. Ooit is er zo'n loods afgebrand, daar hadden we toen een mooi uitzicht op.
Vroeger was er een locomotievendepot en dat zal nogal wat lawaai (ook 's nachts) en rook hebben gegeven. Onder de dakpannen van de huizen zat nog steeds roet. Het waren echte arbeidershuisjes. Er woonden vroeger vaak grote gezinnen in, met zijn allen slapend op de bovenverdieping. Oorspronkelijk zal er een zeer steile trap in, heb ik nog wel eens bij de overburen gezien.
Veel huizen in de Eikstraat en andere straten waren eigendom van een huisjesmelker, maar steeds meer huizen werden gekocht door voornamelijk jonge mensen. Naast ons woonde een oude man die ongelooflijk veel aan zijn huisje had verbouwd; hij heeft zelfs ooit een douche gehad onder de woonkamer! Die is later weer verdwenen, maar op een of andere manier zaten er wel grote gaten in de muur onder de vloer, tussen ons huis en het zijne, zodat we nogal wat geluidsoverlast hadden van de buren. Die gaten heb ik volgespoten met purschuim en toen was het probleem opgelost.
Er is ooit sprake van geweest dat de Eikstraat en de straten erachter zouden worden vervangen door nieuwbouw, maar later is besloten tot een renovatieproject. Wij hebben zelf veel aan het huisje opgeknapt, zoals de vloer in de huiskamer vervangen, een zolder gemaakt, kamers gemaakt boven, gaskachels aangelegd, keuken vernieuwd, elektriciteit vernieuwd, schuurtje in de tuin gebouwd, dakkapel aan de straatkant laten aanleggen. Toen we klaar waren met verbouwen zijn we verhuisd.
We hebben er met veel plezier gewoond, maar met drie kinderen werd het in 1989 toch wel een beetje krap. Het was een leuke buurt. We hadden met veel bewoners contact en er zijn ook wel eens straatfeesten georganiseerd.
