"In de wolkenlucht vielen onheilspellende gaten, en de maan joeg vaal langs de hemelbaan. Ik kwam bij de spoorbrug achter het station. Een trein schokte in het vuile gele neonlicht onder de brug door. Een gruwelstory kwam tot leven die op deze brug een stempel had gedrukt. Op ongeveer dezelfde plaats waar ik stond, had op een nacht een stomdronken man tussen de spijlen door naar beneden geplast. Een forse en krachtige straal raakte de elektrische draden, en linea recta schoot er langs de vochtige baan een bliksemschicht omhoog, die de arme drommel in een vuurwerk van blauwe vonken de dood injoeg. Ik huiverde in mijn dunne regenjas. In de beschutting van de huizen, waarlangs de wind gierde, vervolgde ik mijn weg."
Passage uit "Mijn kleine hersentjes" door Johnny van Doorn (1984, herziene uitgave van de eerste druk uit 1972). In dit boek beschrijft Johnny van Doorn, ook bekend als Johnny the Selfkicker, de jeugd die hij heeft beleefd in Arnhem. Het verhaal van de plassende man is apocrief, want proefondervindelijk is bewezen dat het niet mogelijk is om op deze manier aan je einde te komen. Toch zijn er wel mogelijkheden op dit gebied: lees Plassen op de bovenleiding.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten