"Speel mee en win één van de mooie prijzen!" Als ik zo'n zin lees denk ik: kan ik maar één prijs winnen? Dan ga ik niet zo'n duur lot kopen. Ik wil álle prijzen kunnen winnen.
Accenten gebruik je alleen om te voorkomen dat woorden verkeerd worden gelezen of uitgesproken. Je schrijft daarom "een en ander", niet "één en ander". Niemand zal namelijk "een en ander" uitspreken als "un en ander." Overbodige accenten leiden af, in plaats van dat ze de lezer helpen.
Overbodige accenten kunnen ook de betekenis van een tekst veranderen. Een bedrijf adverteert dat het "één van de laagste internationale tarieven van Nederland" heeft. De andere tarieven van dat bedrijf behoren kennelijk tot de hogere regionen. Zoek het maar uit, als consument.
Albert Heijn adverteert met de slogan "hamsterééééén". Maar liefst vijf e's met een accent aigu erop. Hoe moet je dat uitspreken? Als ik als tekstschrijver een onomatopee zou moeten verzinnen, zou dat iets worden als "hamsterûûûûûh".
De grootmeesters van de overbodige accenten zijn natuurlijk de Fransen. Die hebben geen idee hoe je Frederique uitspreekt. Daar moeten streepjes op: Frédérique.
In Nederland hebben we dan nog het geval Frénk van der Linden. Zijn ouders wilden hem geen Frank noemen: te gewoon. Het moest Frenk worden, dus zoals Engelsen Frank uitspreken. En voor alle zekerheid ook nog een accent erop: Frénk.
Terzijde: hoe intelligent is Frénk van der Linden eigenlijk?
1 opmerking:
Een reactie posten